اساں فصلاں گڑیاں ماریاں اساں بھوگے تیرے قہر
اساں سویاں لگے بانس ہاں اساں اجڑے ہوئے شہر
کدی آ اساڈے کول وی تے ویکھ اساڈی لہر
کدی شاہ رگ ساڈی چھوڑ کے ساڈے دل اندر ٹھہر
سن طُور تے ملن والیا اسمان نوں تے سمجھا
ایہہ دھرتی پیا اجاڑدا اہنوں سِدھے رستے لا
ندیم بھابھہ
