میں درد دوانی ہوئی رہی

 جدید پنجابی شاعری

میں درد دِوانی ہوئی رہی 

چھپ چھپ کے اندر روئی رہی

باجھ پیارے نیند نہ آوے

سو سو واری سوئی رہی

داغ دلے دا دور نہ ہووے

لکھ لکھ واری دھوئی رہی

سانوں سچے رب دا روپ دکھایا توں

 جدید پنجابی شاعری

انھے سورج دا متھا لشکایا توں

دھرتی دے ہر ذرے نوں چمکایا توں

سانوں ساڈے ماخذ دا توں دتا تھو

سانوں سچے رب دا روپ دکھایا توں

سورج بن کے اگیا بنجر دھرتی چوں

انہیرے دے دیواں نوں مار مکایا توں

اسے سوچ اندر کدھرے ڈب مرساں

 جدید پنجابی پوٹھواری شاعری

اسے سوچ اندر کدھرے ڈُب مرساں

بھری دنیا وچ ملیا غمخوار کوئی نہیں

جاں وی کیتی ازمائش تے پتہ چلیا

بناں مطلب دے کردا پیار کوئی نہیں

آکھاں سچ تے لگدا اے ڈر ادھروں

ہوسی خوش پر یار دا اعتبار کوئی نہیں

سنیاں سنانیاں نیں جھوٹیاں کہانیاں

 جدید پنجابی شاعری

جھُوٹیاں کہانیاں 

سُنیاں سُنانیاں نیں جھُوٹیاں کہانیاں

لکھیاں لکھانیاں نیں جھوٹیاں کہانیاں

اُلیکیاں کہانیاں تے بولیاں کہانیاں

ساریاں کہانیاں نیں جھوٹیاں کہانیاں

سچ دیاں ظُلماں نُوں بالاں توں لُکان لئی

بالاں نُوں پڑھانیاں نیں جھوٹیاں کہانیاں

کی دل دا حال سناواں میں

 جدید پنجابی شاعری

کی دل دا حال سناواں میں

چُپ رہاں تاں پھٹدی چھاتی ہے

کچھ کہاں تاں لگدی کاتی ہے

اس اس وچ چنگ چواتی ہے

کہ کیہڑی بات بناواں میں

اک ملیا مست موالی ہے

اس ایسی کیف پیالی ہے