عشق سمندر تر کے ویکھاں

 جدید پنجابی شاعری

عشق سمندر تَر کے ویکھاں

انج وی پینڈا کر کے ویکھاں

سارے تینوں رَج رَج ویکھن 

میں دُنیا توں ڈر کے ویکھاں 

صغرا صدف

صغریٰ صدف

لوکو میرے حال تے ہسدا زمانہ اے

 پنجابی ہندکو شاعری

لوکو میرے حال تے ہسدا زمانہ اے

کوئی پاگل کوئی آخے دیوانہ اے

میرا حال تے اُوئی آدمی جانڑیں

جس آدمی اندھر کوئی انسانہ اے

شاہ فیض ہزاروی

بازی عشق و شمشیر دی لہو منگدی

 پنجابی پوٹھواری پوٹھوہاری پہاڑی شاعری

تصور دے خاکے سنوارنا چھوڑ

بازی عشق و شمشیر دی لہو منگدی

ویکھ کالیاں بدلاں دی اوٹ پیچھے

برق تیری تقدیر دی لہو منگدی

بلکے چڑھدے ہوئے سوز دی قسم مینوں

کنڈ خالی اس ویر دی لہو منگدی

اساں درویش لوکاں دا گزارا ہوونا چہی دئے

 جدید پنجابی سرائیکی شاعری

اساں درویش لوکاں دا گزارا ہوونا چہی دئے

تیڈے نیناں دا ول کوئی اشارا ہوونا چہی دئے

تیڈے دیدار دی دل کوں ہمیشہ تانگھ رہندی اے

تیڈے ایں چندر چہرے دا نظارا ہوونا چہی دئے

محبت ہک سمندر ہے، وڑو بے شک سمندر وچ

سمندر دا مگر کوئی کنارا ہوونا چہی دئے

غماں ماریا ایسا غمگین ہویا

 پنجابی پوٹھواری پوٹھوہاری پہاڑی شاعری

جُدا جب سے نازنیں ہویا، میرا در بدر دل حزین ہویا

غماں ماریا ایسا غمگین ہویا، بھاندا قطعہ نہ کوئی زمین دا اے

خبرے کتھے جا اس نے قیام کیتا، میں تلاش اس نوں ہر مقام کیتا

اس دا ذکر میں ہر جا مدام کیتا، دل نوں فکر اس خفیہ نشین دا اے

ہستی فرقت میں کیتی خوار دل نے، چھان مارے کُل دشت و دیار دل نے

پر نہ پائی وہ صورتِ یار دل نے، طالب دل جس رُخِ رنگین دا اے