انج تے میں وی سوچاں، جو سوچے ہر کوئی
فرق ایناں ای، میں نہیں اپنے دل دی کدے لکوئی
ویلا جدوں کدے وی تیرے ہتھ پھڑائے ڈوئی
سوچ کہ اس نے کیوں پہلے ورتاوے ہتھوں کھوہی
کھڑنا اوسے پھل دا، جس نے ونڈی مہک دوالے
تیرے انٹر کانٹی نینٹل توں کی گُنھ پکایا
نہ تُوں ونڈ چنے، نہ تڑکے اٹھ کے چکی جھوئی
لِبڑے ہتھ شریفؔ اوہ مہندی رنگیاں نالوں چنگے
چوندی چھت لِپن نوں جیہڑے، ہتھاں مٹی گوئی
شریف کنجاہی
