پنجابی عارفانہ کلام
مِرے محبوب دو گھڑیاں مِرے ولے وی آ جاؤ
مِرے اُجڑے ہوئے آساں دے گُلشن وسا جاؤ
جنہاں راہواں توں اونا جے میں صدقے اوہناں راہواں توں
نگاہواں میریاں نُوں نُور دا جلوہ وِکھا جاؤ
تسیں مختار عالم دے تسیں آقاﷺ زمانے دے
ایہہ بزم اپنے غلاماں دی کرم کر کے سجا جاؤ
مِری تقدیر دی کشتی پھسی گرداب وِچ آ کے
مِرے آقاﷺ نگاہِ لُطف تھیں کنڈھے تے لا جاؤ
تُساںﷺ دا کی اے جاندا اے حبیبِ ربِ دو عالم
مِرے ویہڑے چہ دو گھڑیاں کدی جے پیر پا جاؤ
میں مندا ہاں کہ ویکھن دے نہیں لائق چشم صائم دی
کدی سُفنے دے وِچ آ کے مِری بگڑی بنا جاؤ
صائم چشتی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.