ٹُھڈیاں نال نہ مویا تے
میں جے پتھر ہویا تے
کھوہ پیندی نوں سمجھیں گا
تیرا پُتر رویا تے
چارے پھاہے لگے آں
کُنڈی، ڈور، گڈویا، تے
بات پَتے دل دَسّے گا
ایہہ جے پاگل ہویا تے
لَے بئی سجناں اج توں بعد
میں تیرے لئی مویا تے
تجمل کلیم
