میں تینوں فیر مِلاں گی
کِتھے، کس طرح، پتا نہیں
شاید تیرے تخیّل دی چھنک بن کے
تیرے کینوس تے اُتراں گی
یا خورے تیرے کینوس دے اُتے
اک رہسمئی لکیر بن کے
خاموش تینوں تکدی رہواں گی
یا خورے سورج دی لو بن کے
تیرے رنگاں اچ گُھلاں گی
یا رنگاں دیاں باہنواں اچ بیٹھ کے
تیرے کینوس نوں ولاں گی
پتا نئیں کس طرح، کتھے
پر تینوں ضرور مِلاں گی
یا خورے اک چشمہ بنی ہوواں گی
تے جیویں جھرنیاں دا پانی اُڈدا
میں پانی دیاں بُونداں
تیرے پنڈے تے مَلاں گی
تے اِک ٹھنڈک جئی بن کے
تیری چھاتی دے نال لگاں گی
میں ہور کج نئیں جاندی
پر ایناں جاندی آں
کہ وقت جو وی کرے گا
اے جنم میرے نال ٹُرے گا
اے جسم مُکدا اے
تے سب کج مُک جاندا
پر چیتیاں دے تاگے
کائناتی کنا دے ہوندے
میں انہاں کنا نوں چناں گی
تاگیاں نوں ولاں گی
تے تینوں میں فیر مِلاں گی
امرتا پریتم
