جدید پنجابی شاعری
ڈُونگیاں سوچاں، پوہ دے پالے، جگراتے
میرے وسوں باہر نیں میرے جگراتے
تبکا تبکا لہو نچوڑی جاندے نیں
روزی روٹی، لمے پینڈے، جگراتے
جاندے ہویاں کسے نیں مینوں دِتے سی
کاغذ، قلم تے سوچیں ڈُبے جگراتے
خوشیاں، ہاسے، مٹھی نیندر توں رکھ لے
سانوں پیہج دے ہنجو، ہوکے، جگراتے
اج تے شیشے نیں وی مینوں پچھ لیا
تینوں کیہدے دکھڑے دے گئے جگراتے
بندہ خالی پیپا ہو کے ریہہ جاندا
گُجیاں ماراں مار دے ریہندے جگراتے
گل سن اینیاں لمیاں سوچاں چنگیاں نئیں
گل سن دے جاندے نیں سُفنے جگراتے
کوئی تے میرے وانگوں وی جاگے انور
کوئی تے میرے نال ہنڈاوے جگراتے
منیر انور
