سموگ
اساں شہر وسائے لوہے دے
اساں مار مکایا رُکھاں نُوں
ساڈے اک اک ساہ تے زنگ چڑھیا
ساہنوں بجری والا رنگ چڑھیا
اساں پَھکے مارے سیمنٹ دے
ساڈی گل جہانوں وکھری گل
سانُوں چھاں دی جے کر لوڑ پوے
اسیں پُل دے ہیٹھ کھلو جایئے
ساڈے چار چوفیرے کھمبے نیں
ساڈے سر تے جال نیں تاراں دے
سانُوں لوڑ کوئی ناں پُھلاں دی
اسیں دھوئیں سُنگھیئے کاراں دے
جتھے پنچھی نغمے گانے سی
اوتھے آرے اساں چلائے نیں
اسیں قاتل بن گئے فطرت دے
ساڈے ہتھ لہو نال رنگے نیں
ہاں ایسے لئی رب سچے نیں
ساڈے ساہ سولی تے ٹنگے نیں
احمد نعیم ارشد
