مینوں پاگل پن درکار
لَکھاں بھیس وٹا کے ویکھے
آسن کِتے جما کے ویکھے
مَتھے تِلک لگا کے ویکھے
کِدھرے مون مَنا کے ویکھے
اوہو ای رستے، اوہو ای پینڈے
اوہو ای آں میں چلّنہار
مینوں پاگل پن درکار
٭
ہتھ کِسے دے آؤنا کیہ اے؟
مُلاں نیں جتلاؤنا کیہ اے؟
پنڈت پلّے پاؤنا کیہ اے؟
رات دِنے بس گلاں کر کر
کُجھ نہیں بنڑدا آخر کار
مینوں پاگل پن درکار
٭
میں نہیں سِکھیا عِلم ریاضی
ناں میں پنڈت، مُلاں، قاضی
نہ میں دانی، نہ فیاضی
نہ میں جھگڑے کر کر راضی
نہ میں مُنشی، عالم فاضل
نہ میں رِند تے نہ ہُشیار
مینوں پاگل پن درکار
٭
میں نہیں کھاندا ڈَکّو ڈولے
رتھ جیون نُوں لا ہچکولے
اینویں لبھدا پھراں وچولے
کوئی بولے تے کوئی نہ بولے
ملے گلے دا آدر کر کے
کرناں اپنا آپ سدھار
مینوں پاگل پن درکار
٭
سب دِسدے نیں ون سونّے
کول جاؤ تے خالی چھنّے
دل نہ منّے، تے کیہ منّے
اینویں من منوتی کاہدی
گل نہ ہٗندی ہنے بنے
اندر کھوٹ تے باہر سچیار
مینوں پاگل پن درکار
٭
ایہہ دنیا کیہ رولا گولا
کوئی کہندا اے مولا مولا
کوئی کردا اے ٹال مٹولا
کوئی پاؤندا اے چال مچولا
مینوں کُجھ پتہ نہیں چلدا
کیہ ہُندا اے وچ سنسار
مینوں پاگل پن درکار
٭
ولی، پیر میں پکڑ پکڑ کے
گٹے گوڈے رگڑ رگڑ کے
دل نوں ہن تے جکڑ جکڑ کے
اینویں جھگڑے جھگڑ جھگڑ کے
چھڈ دِتے نیں جھگڑے جھانجے
لمے چوڑے کھل کھلار
مینوں پاگل پن درکار
ربا، مینوں پاگل پن درکار
٭
استاد دامن
