اٹھ نی کڑیئے اٹھ کھلو

 اُٹھ نی کڑئیے اٹھ کھلو

بہہ کے اندراں وچ نہ رو

بھانڈے دھو تے بوہکر پھیر

کر صفائیاں چار چفیر

نہ کندھاں نون ٹکراں مار

لنگ جاون گے چار دیہاڑ

سارے کم ہی مُک گئے نیں 

گلے کپڑے سُک گئے نیں 

کھلر گیا ہر تارا اے

کلا چن وچارا اے

کلبوت نوں لگ گئی چُپ

راتی ڈاہڈی نکلی دُھپ

جیون پینگ ہلارا اے

مٹی دا کھلارا اے

روح بس اڈدی پھردی اے

ڈردی اے نہ ہردی اے

پنجرے دا توں بُوہا کھول

تگڑی ہو جا پران نوں تول

آوے گا تینوں ہک خیال

روح راضی ہو یار دے نال

مار اڈاری روح دے سنگ

رب توں روح حیاتی منگ

نیلم احمد بشیر