ہمسائے ماں جائے
گوانڈنے گوانڈنے سوہنیے گوانڈنے
گل سُن گل سن، کن لا کے گل سُن
گل کی اے دس نی، بول کج ہس نی
کیوں گل پانی ایں گوانڈنے زنانیے
کہندے نے کوئی رولا اے
کالجا وی ڈولا اے
ہاسا اے مخولہ اے
سیاسیاں دا ٹولہ اے
چھڈ نی چھڈ نی
ہور گل کڈ نی
کند باہر سوچنی آں
کیسا تیرا گھار اے
میں وی ایہہ سوچنی آں
تیرا کیسا گھار اے
اکو جئے ویہڑے نیں
تے اکو ای اسمان اے
لگدا اے ساڈا ایہو ای جہان اے
ٹی وی والے کہندے نے
کہ تُوں میری ویری ایں
ہائے ہائے میں سُنیا اے
توں بڑی زہری ایں
گوانڈنے گوانڈنے اج کی پکا لیئے
ساگ چڑھا لیئے کہ دال پکا لیئے
جو وی کج پکیا اے کند توں وٹا لیئے
گوانڈنے گوانڈنے کئی واری سوچنی آں
راتی منجی ڈاھ کے اسی اکو چن تکدے
چڑھدیاں سورجاں توں روشنیاں منگدے
کھوہ دے مٹھے پانیاں نوں محنتاں توں بھردے
اکو ساڈی دھرتی تے اکو اسمان اے
تیرا ہندوستان اے تے میرا پاکستان اے
گوانڈنے گوانڈنے سوہنیے گوانڈنے
گل سُن گل سن، کن لا کے گل سُن
نیلم احمد بشیر
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.