ایتھے سب نوں اپنے اپنے
سوہنیا سانوں تیرے دکھ
اسیں وچ ولیجے رہ گئے
ساڈے چار چوفیرے دکھ
ٹاواں ٹاواں خوشیاں کدھرے
ہر تھاں ہین گھنیرے دکھ
توں نئیں ساڈے ویڑے وڑیا
مڑ مڑ پاون پھیرے دکھ
ساڈے حصے ویکھ کی آیا
ہنجو، ہجر، ہنیرے، دکھ
حالے تک وی نال نے ساڈے
تیتوں ودھ پکیرے دکھ
یار نے ساڈی جھولی پائے
تائیوں ہین اگیرے دکھ
نوید ناظم
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.