جدید پنجابی عارفانہ کلام
اک خواب سُناواں
پُر نُور فضاواں
آقاﷺ دا محلہ
جیویں عرشِ معلیٰ
کدی آن فرشتے
کدی جان فرشتے
ساڈے ازلوں جُڑ گئے
آقاﷺ نال رشتے
اوہ کرماں والا ویہڑا
پلکاں نال چُمدا جاواں
اک خواب سُناواں
پُر نُور فضاواں
رب لے گیا مینوں
جدوں شہر مدینے
اک حاجی لایا مینوں کُہٹ کے سینے
کدی پیواں زمزم
کدی پڑھاں نمازاں
میری پہنچ جتھوں تک
میں دیاں نیازاں
رب سوہنے پل وِچ سُنڑیاں
میرے دل دیاں سب دعاواں
اک خواب سُناواں
پُر نُور فضاواں
آقاﷺ دا ویہڑا
پلکاں دی بہاری
جی کرے گُزاراں
اوتھے عمر میں ساری
کعبے دے چکر میں لئے پج پج کے
میں ہجرِ اسود چُمیا رج رج کے
میرے سر تے رب کیتیاں
رحمت دیاں ٹھنڈیاں چھاواں
اک خواب سُناواں
پُر نُور فضاواں
اوہ سوہنیاں گلیاں وچ رحمت رب دی
میرا آقاﷺ سوہنا گل سُنڑدا سب دی
میرے عمل دی چادر اُتے داغ ہزاراں
کیہڑے منہ نال بخشش منگاں
مینوں اوندیاں بہت حیاواں
چُپ کر کے بہہ گیا روضے دے نیڑے
ہویا نُور دا چانن میرے دل دے ویہڑے
فیر سُفنا ٹُٹیا اوہ کچی کلی
میں رو پیا صادق میری اکھ کیوں کھلی
فیر آقاﷺ سدیا در تے
ہویاں دل دیاں پُوریاں چاواں
اک خوب سُناواں
پُر نُور فضاواں
ایس ایم صادق
(شیخ محمد صادق حسین)
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.