جدید پنجابی شاعری
فتنہ پرور اک اِکلی نہ نگاہِ یار سی
عشوہ سی، انداز سی، رفتار سی، گُفتار سی
خال نے اس شوخ دے دھوتے ہوس میری دے داغ
میرے خم کڈھے نے جس، اک ابروئے خمدار سی
زاہد ہر شے ہوندیاں، پیندا رہیا لَے کے ادھار
تسبیاں سن، جبہ سی، سجادہ سی، دستار سی
تازگی روح نوں ملی تے عقل میری جل گئی
کوئی دَسے حُسنِ دلبر نُور سی یا نار سی
بُوندیاں برسن نہ کیوں اُٹھے نہ کیوں کالی گھٹا
دُنیا چھوڑی فضل جاندا اے جو بادہ خوار سی
پیر فضل گجراتی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.