پنجابی سرائیکی شاعری
کندھاں ڈہن تاں رستے بنسن
کندھاں کون ڈھہاوے
اوجیڑھے اپنی اپنی کھڈیں وچ وڑ کے
رُت بدلن دی تانگھ وچ بیٹھے
جالے ونڈے رہ گئے
مکڑی انگوں جالیں دے وچ پھس گئے
باہر نہ آئے
یا او جنہاں پکے پھل تے وٹا مارن دا وی آہر نہ کیتا
جہڑی ٹنگڑی ڈیکھ تے ہیٹھوں بہہ گئے
سوچن لگے پکا پھل اے آخر ڈھہسی
رُت بدلی تاں کندھاں بیاں اچاں تھیساں
درختیں نویں کنڈے چائے
ارشاد تونسوی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.