کر کتن ول دھيان کڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

نِت مَتِّيں ديندی ما، دِھيّا

کيوں پھِرنی ايں اَينويں، آ دِھيّا

تُوں کدے تاں سمجھ ندان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

نِت مَتِّيں دياں وللّی نُوں

اِس بھولی، کملی، جَھلّی نُوں

جد پَوسی وخت اِکلّی نُوں

تد ہا، ہا، کرسی جان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

اج گھر وِچ نَوِيں کپاہ کُڑے

تُوں جھب جھب ويلنا ڈاہ کُڑے

رُوں ويل، پِنجاوَن جاہ کُڑے

پھير کل نہ تيرا جان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

ايہ پيکہ راج، دِن چار کُڑے

نہ کھيڈو کھيڈ، گُڑار کُڑے

نہ ويہلی رہو، کر کار کُڑے

گھر بار نہ کر ويران کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

تُوں سدا نہ پيکے رہنا اے

نہ پاس امڑی دے بہنا اے

بھاہ! انت وچھوڑا سہنا اے

وس پَئيں گی سس ننان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

کَت لَے نی، کُجھ کَتا لَے نی

ہُن تانی تند اُنا لَے نی

تُوں اپنا داج رنگا لَے نی

تُوں تد ہوسَيں پردھان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

کر مان نہ حُسن جوانی دا

پرديس نہ رہن سَيلانی دا

اِس دُنيا جُھوٹی فانی دا

نہ رہسی نام نِشان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

اِک اَوکھا ويلا آوے گا

سب ساک سَين، بھج جاوے گا

کر مدد پار لنگھاوے گا

اوہ بُلّھے دا سُلطان کُڑے

کر کتّن وَل دھيان کُڑے

بابا بلھے شاہ