بدلدے لگدے نیں دستُور تیرے شہر دے
ہو گئے نیں لوگ مجبُور تیرے شہر دے
کُھل نہ جائے سوچناں خالی مکان دا بھرم
ٹُر گئے نیں لوک کنّے دُور تیرے شہر دے
کر نہ اج مجبُور ایہناں نُوں تُوں ہجرت کرن تے
لوک تھک کے ہو گئے نیں چُور تیرے شہر دے
سچ دا کلمہ اج وی کسّے نہیں آکھیا
ڈر گئے نیں دار تُوں منصُور تیرے شہر دے
طفیل خلش
