صلو علیہ و آلہ
تیرے سوہنے مدینے توں قربان میں
ہن تے مینوں مدینے بلا سوہنیاں
گھٹدے جاندے نے ساہ دم دا کی اے وساہ
مرن توں پہلاں روضہ وکھا سوہنیاں
سن لے عرضاں حبیبا کمینے دیاں
حدوں گئیاں نے ودھ اگاں سینے دیاں
گلاں سنڑدا جدوں ہاں مدینے دیاں
درد دیندے نے بھانبڑ مچا سوہنیاں
لاجاں رکھ لے شہا ہاڑے پاؤن دیاں
رُتاں آئیاں نے قسمت جگاون دیاں
لۓ دے چٹھیاں مدینے آون دیاں
من لیندا اے تیری خدا سوہنیاں
بهاویں مجرم تے بدکار انسان ہاں
لوکی کہندے میں تیرا ثنا خواں ہاں
عیب صائمؔ بے لجے دے ناں ویکهناں
تُوں ہیں لج پال لگیاں نبها سوہنیاں
صائم چشتی
