نہ راہ چلدیاں کوئی ہاک مارے
نہ مرے توں کوئی مرا حال پُچھے
رب جانے ویلے نوں کیہ وگ گئی اے
کوئی تے آکے ایہتوں ایہدی چال پچھے
نہ دل نوں کِدھرے سکون ملدا اے
نہ اکھ مرنی کِدھرے ٹھہردی اے
نہ پِنڈوں سُکھ دا سنیہا کوئی
نہ چنگی خبر کوئی شہر دی اے
بے برکتے جیہے عجیب دن نیں
نہ رنج کوئی نہ ملال کوئی
نہ حرف اگھڑن نہ شعر اُگرے
نہ وچار جڑدے، نہ خیال کوئی
شہزاد جوئیہ
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.