کی دکھ اے تُوں دسدا کیوں نئیں
پاگل ایں تے ہسدا کیوں نئیں
گبرو ایں تے اگے ودھ ناں
بزدل ایں تے نسدا کیوں نئیں
اس چالاک نوں اے غصہ اے
میں گلاں وچ پھسدا کیوں نئیں
ہر پاسے منہ مار ریا اے
یار تُو کدھرے وسدا کیوں نئیں
علی زریون
پاکستانی،پنجابی، سندھی، بلوچی، پشتو، ہندکو، پوٹھواری،کشمیری، پہاڑی، گوجری، شینا، سرائیکی، براہوی زباناں دی شاعری دے سوہنے، سجرے تے رنگلے پھلاں نال سجیا ہویا شعری گلدستہ Punjabi, Sindh, Blochi, Pushto, Hindko, Pothwari, Kashmiri, Pahari, Gojri, Shina, Saraiki, Brahavi & other, regional, poetry
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.