ظلمت سمجھاں رات ہنیری تیرا نور سویرا سمجھاں
چانن نوں پیغمبر آکھاں تے ابلیس ہنیرا سمجھاں
دھرتی، چشمے، ندیاں، نالے، امبر، سورج، چند، ستارے
تیری حکمت عملی گر دے علم تیرے دا گھیرا سمجھاں
نظر کِتے جے آوے مسجد، دِسے جے کر کِدھرے مندر
اوہ وی تیرا ڈیرہ سمجھاں، ایہہ وی تیرا ڈیرہ سمجھاں
مِلنا گلنا ہاسے خوشیاں درد وچھوڑے رونے دھونے
غم دل دا وی تیرا جاناں، چاء دل دا وی تیرا سمجھاں
دِسے تیریاں پہنچاں تیکر پہنچ خیال میرے دی مینوں
عرش تیرے دے جنا اوچا دل دا بن بنیرا سمجھاں
میرے سَنے تیری وچ دنیا دِسے کجھ نہ مینوں میرا
تینوں چار چپھیرے دیکھاں تیرا چار چفیرا سمجھاں
چڑھیا سرے شکار کسے دے دِسے جدوں شکاری کوئی
انھے دے ہتھاں وِچ آیا میں تقدیر بٹیرا سمجھاں
سرمدی، منصوری سُولی وگدی بھامبڑ نے گلزاراں
دُکھ گھنیرا دسے جتھے اوتھے سُکھ گھنیرا سمجھاں
شاہ رگ توں وی نیڑے ہو کے پرے پریرے دوری تیری
سمجھ تیری نہ اوے کجھ وی سوچاں بڑا بتھیرا سمجھاں
دِسدی اے سچی وڈیائی،۔ دنیا تے تیری وڈیائی
گھٹ نہ دِسے اوہو فرعونوں جہنوں ذرا وڈیرا سمجھاں
روز اکھاں نوں کنی واری میں ایتھے شرماؤندا ویکھاں
دل نوں روز ای کنی واری ہُندا بیرا بیرا سمجھاں
پیر فقیر و حاجی نہ کوئی، نہ میں رانجھا جوگی بنیا
کیکن رنگ پور دا ایہہ پھیرا جوگی والا پھیرا سمجھاں
ڈاکٹر فقیر محمد فقیر
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.