سڑ گئے بُوٹے خوشیاں والے جُھلیاں ہجر ہواواں
ادھی راتیں اٹھ اٹھ بہواں رو رو حال ونجاواں
کس دے اگے دُکھڑے پھولاں کس نوں درد سناواں
منسی کون مِرے لئی منتاں، کرسی کون دعاواں
کون مِرا ہُن مَتھا چُم کے کہسی؛ رد بلاواں
کون کُھلیسی اٹھ کے بُوہا کون تکیسی راہواں
اُجڑ اُجاڑ حویلی دِسے، سُنجیاں دِسن تھانواں
جے تُوں اج وی گھر مُڑ آویں دل دی سیج وِچھاواں
ست بسم اللہ! آکھ کے تینوں قدمیں سیس نوانواں
مانواں مرن نصیر نہ شالا مانواں ٹھنڈیاں چھانواں
سید نصیرالدین نصیر
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.