کِنا چِر ہن وگدے رہنے ساہاں نے
بیڑی پُٹھی تور لئی ملاہاں نے
یاد اوہناں دی جپی پا کے گُھٹ لئی
ہمت کیتی جد چیتے دیاں باہاں نے
کوتک ہے، جاں میل تِرے دا ایہہ جادو
ہاسے دے گھر کلی پائی آہاں نے
تیرے وصلاں دی ہانڈی وچ رجھن نوں
کی نہیں کیتا آس مِری دے ماہاں نے
پھلاں دے ہاسے نوں ٹھلاں پائیاں نے
تتلی قابو کر کے پنڈ دے ساہاں نے
کیہدے مکھڑے نال ملاواں نظراں نوں
سبھ سجناں دے چہرے ہیٹھ اتاہاں نے
ریجھو کجھ دن ٹھہرو، بُوہا ملاں گے
اج کل سوچاں یار دیاں کجھ تاہاں نے
یار دیاں گلیاں وچ لے کے گھمن گے
ہور کتھے لے جانے سنجیاں راہاں نے
وکھ وکھ سمتاں درساؤندے نے چالے نور
ایویں رل کے تُرن دیاں افواہاں نے
نور کپور تھلوی
نور محمد نور
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.