ہاریاں ہوئیاں سوچاں نوں کیوں، مڑ مڑ پیا ازماؤندا ایں
ظالم خاطر ظالم بن جا،۔ جے کر بچنا چاہؤندا ایں
اک دن تینوں ڈوب دینا اے، تیری اس ہمدردی نے
میں سنئیں توں سپاں نوں وی، اج کل دودھ پلاؤندا ایں
اپنے ولوں دیکھ لے ہر اک، انج ہی اکھیاں بھریا اے
جھلیا سجنا! سجناں نوں توں، کاہنوں پیا ازماؤندا ایں
لکن میٹین دے وچ لکے، سجن لبھناں چاہناں واں
چھیتی چڑھ پؤ سوہنیاں چناں! چڑھدا کیوں شرماؤندا ایں
تیری آس بھڑولی اس لئی دانیاں نال بھریندی نہیں
وتر آئی بھوئیں وی توں ویلے سر نہ واہندا ایں
ہور گھڑی نوں چن چڑھیا تے، نھیرا اُڈ پُڈ جانا ایں
ایڈا اوکھا پینڈا نہیں، تُوں جناں پیا گھبراؤندا ایں
یا سلیم! توں ڈریا ہوئییں، یا تُوں اندروں مُکیا ایں
کوئی تے گل ہے نہ جہڑی میتھوں یار، لکاؤندا ایں
سلیم دلاوری
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.