اے درد دِلاں دے رُکدے نئیں
کیوں ہجر دے پینڈے مُکدے نئیں
تیری چاہ وِچ اڑیا ویکھ تے سہی
میری اکھ دے اتھرُو سُکدے نئیں
ایویں جُھوٹے ہاسے ہسدا ایں
اے دُکھ اندر دے لُکدے نئیں
لکھ رُوپ وٹا کے ویکھے نیں
پر پیار دے کُھلدے عُقدے نئیں
دلوں من کے تینوں چاہیا اے
اسیں جُھوٹیاں قسماں چُکدے نئیں
اسیں منتاں کر کر ہار گئے
پر جاون والے رُکدے نئیں
جہڑے تیرے در دے ہو جاندے
او ہور کسے در جُھکدے نئیں
نامعلوم
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.