پنجابی سرائیکی شاعری
ڈیکھ ونج چاندنی تیڈی وستی دے وچ کون آیا ودے کیا کریندا ودے
تیڈی گلیاں دے ککھیں کوں چُم چُم کراہیں کئی پچھانواں پچھانویں گولیندا ودے
ہک پچھانواں ہا سِمدا ستارہ جیہاں تیڈی دیوار در دے پچھانویں تلے
ہک پچھانواں ہا بکدھا انگارا جیہاں اپنی ہُس دے حشر دے پچھانویں تلے
ہک پچھانواں ہا کنبدا کنارہ جیہاں اپنے اندر دے ڈر دے پچھانویں تلے
ہک پچھانواں ہا اندھا اندھارا جیہاں اپنی ہر شئے دے شر دے پچھانویں تلے
ہر پچھانواں اِتھاں ہک پچھانواں تھیا بھُل کے وی کُھل ونجے کُئی گلانواں تاں نئیں
کئی دفعہ خیال اَئے میں جو رُلدا وداں میں وی تیڈی گلی تاں پچھانواں تاں نئیں
کُئی عجب جادونگری ہے تیڈی گلی وقت وی جینویں گھِر گئے تیڈی یاد وچ
شاخ پلکیں دی سِمدی تے ترمدی رہی تیڈے نیناں نِسر گئے تیڈی یاد وچ
کئی ہزاریں قطاریں دی ہئی ہک لڑی کئی زمانے گزر گئے تیڈی یاد وچ
صرف ہک رات وچ کئی دفعہ بعد وچ تیڈا در وی وسر گئے تیڈی یاد وچ
تیڈے لب یاد اَئے کئی طلب جاگ پئی پھُلیں وانگوں اساں ہَولے پھُل تھی گئے
تیڈی چُپ یاد اَئی اساں وسمیے گئے اساں موئے گئے ساڈے قُل تھی گئے
کوئی عجب رات ہے جینویں شب رات ہے اپنے آسیں دے آسن مُہیندی ہوئی
من دیوچ مونجھ میندیاں لُویندی ہوئی تن دیوچ تانگھ پیرے رنگیندی ہوئی
سانجھ سیجھیں ستارے سجیندی ہوئی سک صفیلیں تیں ڈیوے بلیندی ہوئی
اوبیں کھربیں تے ضربیں زمانیں کنوں تیڈی پازیب چھَن چھَن کریندی ہوئی
کئی دفعہ تیڈی مانوس مہکارتیں اینویں محسوس تھئے جینویں مل پئی ہونویں
کئی دفعہ اپنے خوابیں تیں کھل آگئی کئی دفعہ جینویں توں نال کھل پئی ہونویں
کئی دفعہ اپنا احساس کاسہ لگے تیڈی خُشبو وی خیرات وانگے لگی
ہوندان ہوند دی ایں پلک پینگھ تیں اپنی سک ساکوں سکرات وانگے لگی
ساکوں وِسدی وی نئیں ساکوں ڈِسدی وی نئیں تیڈی ہک ہک ادا جھات وانگے لگی
تیڈی گلیاں دیوچ آخری رات وی ساکوں معراج دی رات وانگے لگی
سک دے سانگے لگی تانگھ کانگے لگی ونگ وانگے لگی رات دھمدی رہی
تیڈی چوکھٹ دے سجدیں توں ساڈی جبیں ولدی ڈھلدی تے بلدی وسَمدی رہی
کوئی عجب جھات ہے الوداعی جھات وی تیڈے وانگے ہئی وسدی گلی چاندنی
پھُلیں وانگوں تیڈے سر توں پیریں تونڑیں چاندنی چاندنی سانولی چاندنی
تیڈے لب دی مُساگی کلی چاندنی لب طلب چاندنی بے کلی چاندنی
سک سہاگن دی چُنی ہئی چندریں چُنی گانگ چُنی دے سر توں ڈھلی چاندنی
ساڈے ساہیں کوں سغراند سانون لگی ول وچھوڑے دی واچھڑ وسانون لگی
تیڈے تل دی لگی اپنے دل دی لگی ہک نویں سجھ دی دُھونی دُکھانون لگی
اپنے جگ نال جینویں سدا چاندنی تیڈے سانگے کسانگے وی وسدے رہن
تیڈی چُنی تیڈا چندر وسدا رہے زلف دے ول ولانگے وی وسدے رہن
تیڈے ویڑھے تیڈی سک سہانگ رہے تیڈی کندھیاں دے کانگے وی وسدے رہن
تیڈی وستی دیاں دھمیاں سلامت رہن من مسیتیں دے بانگے وی وسدے رہن
چندر چوکھٹ تیں سُتّی جبیں الوداع میڈے خوابیں دی خُلدِ بریں الوداع
کون پُچھے بھلا پل پچھانویں کنوں کون ہئی کیکوں اہدا کھڑیں الوداع
عزیز شاہد
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.