جدید پنجابی شاعری
پہلوں بالن سوکھی فیر مچانی اوکھی ہُندی اے
مچ جاوے تے بعدوں اگ بجھانی اوکھی ہندی اے
اوتھے ساہ دا سوتر انناں خالہ جی دا واڑہ نئیں
جتھے کلی تند نئیں ساری تانی اوکھی ہندی اے
اپنے گھر تے کیڑی وی نئیں مان سیانے دسدے نیں
پرہیا دے وچ جا کے گل منانی اوکھی ہندی اے
کھوہ تے بہہ کے جناں دے نال دل دیاں گلاں کردے ساں
اونہاں باہجوں کلی جند نمانی اوکھی ہندی اے
سکھیاں نال ترنجن دے وچ رسی ٹپناں سوکھا جے
کلے کارے کدھرے پینگ چڑھانی اوکھی ہندی اے
چونتریاں تے ماں دے ہتھ دی روٹی ڈھیر سوادی سی
ماواں جے نہ ہون تے چوپڑی کھانی اوکھی ہندی اے
کچی لسی جنی مرضی پانی نال ودھا لیے
جتھے سنے نہ کوئی گل ودھانی اوکھی ہندی اے
کملی رملی سوکھی رہندی جیون دے ورتارے وچ
سگھڑ، سوچن ہار، تے ڈھیر سیانی اوکھی ہندی اے
جنہوں پہن سمجھ کے گل اندر دی دسنے آں تسنیم
اونہوں پہناں کولوں گل لکانی اوکھی ہندی اے
تسنیم عباس قریشی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.