پنجابی سرائیکی شاعری
جسم وٹینداں
تھک پوندا ہے
دھوڑا آوے ڈھہہ پوندا ہے
ڈھہہ ہووے تاں ترٹ پوندا ہے
ترٹ گئے جسم کوں جوڑنڑ پوواں ٹھیک نی جڑدا
ہک ادھ حصہ ضائع تھی ویندے
نال نی تھیندا
میں آکھاں جو ہک ادھ میل پہاڑ تے چڑھداں
اے نی چڑھدا
میں آکھاں کہیں جھیل، نہر، دریا وچ ترداں
اے نی تردا
ہوک پوندا ہے
ساہ چڑھ ویندے
بڈھڑا تھی گئے
ہتھ پیریں تے جھریاں آ گئن
چہرہ ودھر و ودھر نظردے
اکھیں دھندلیاں دھندلیاں ڈسدین
ٹر نی سگدا، بھج نی سگدا، نچ نی سگدا
کہیں ٹھوکر توں بچ نی سگدا
ڈیکھنڑ والے ڈیکھ کے آہدن
کینجھا شخص تے کینجھا جسم اے
طنز کریندن، طعنے ڈیندن
او کوئی شئے ہے جیہڑی سئیں دا ناں لجواوے
ویچ چھڑینداں
جسم وٹینداں
اصغر گورمانی
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.