پنجابی عارفانہ کلام
اکھیں شہر مدینہ ڈِٹھا
انج جیویں اک سُفنہ ڈٹھا
اوہ ہر دن سی گھڑی برابر
جس جس دن اوہ روضہ ڈٹھا
کُھسر پھُسر نہ آئی مینوں
جس پل گُنبد خضرٰی ڈٹھا
رج رج کدوں مواجہ ڈٹھا
سجدیاں لئی تھاں لبھ نہ سکی
جدوں ریاض الجنہ ڈٹھا
راتاں نوں جد وہلک لگی
ہر تھم جھم جھم کردا ڈٹھا
حضرت عائشہؓ دے تھم اگے
جو سر ڈِٹھا، جھکیا ڈٹھا
حسنؑ حسینؑ نے جس دے پُتر
اس بی بیؑ دا حُجرہ ڈٹھا
ہوک جئی اک سینیوں اٹھی
جدوں کدی حنانہ ڈٹھا
تائب ہویا سچا تائب
تھم جدوں توبہ دا ڈٹھا
حفیظ تائب
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.