پنجابی سرائیکی شاعری
ایہ ڈھیر پُرانڑی گالھ تاں نئیں
جڈاں عید دا چندر نظردا ہا
کُجھ سنگتی ساڈی جھوک اُتے
تھی کٹھے تے ٹُر آندے ہن
ساڈی جھوک تے سب رل بہندے ہن
او خوش تھی جُھمراں پاون ہا
کھِل کھِل تے عید مناون ہا
کُجھ دُور دے سنگتی او وی ہن
جیرھے عید تے کارڈ بھجیندے ہن
کُجھ خط لکھ تے الویندے ہن
پر وقت گزردیں دیر نی تھئی
اساں وہندی نئیں وچ رل گئے ہیں
اساں وقت دے نال بدل گئے ہیں
اساں انٹر نیٹ دی دُنیا وچ
ایں گُم تھئے ہیں، بے شُم تھئے ہیں
ساکوں ریتاں رسماں یاد وی نئیں
ساکوں وعدے قسماں یاد وی نئیں
ہُنڑ سکھڑیں عید مبارک دے
ساکوں عید تے میسج ملدے ہن
نہ سنگت ہُنڑ لنگھ آندی ہے
نہ عید تے خط کوئی لکھدا ہے
نہ کارڈ بھیجیندے کوئی ساکوں
اینویں لگدا ہے جو ویلھے دی
کہیں وہندی نئیں وچ رُل گئے ہیں
اساں اپنڑے آپ کوں بُھل گئے ہیں
ایں گالھ دا تھئے احساس جڈاں
ساکوں یاد آئے ساڈی ڈاک دے وچ
ہک ایجھا کارڈ وی ہوندا ہا
جیرھا سِک دے سوہنڑے لفظاں وچ
کوئی کر تحریر بھیجیندا ہا
جند، جان، جھیں لفظ لکھیندا ہا
بھانویں سارا کارڈ پھرولوں ہا
اوندا نام نشاں نہ مِلدا ہا
اوندا سکھڑاں ناں نہ مِلدا ہا
اوں شخص کوں کوئی ونج آکھے ہا
اساں اج وی عید دے موقعے تے
تیکوں بہہ کے یاد کریندے ہیں
تیڈے کارڈ دی تانگھ رکھیندے ہیں
غیور بخاری
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.