زِنداناں دے دَر نہیں کُھلدے ہنجُواں ہاواں نال
سجناں ایہہ تاں کُھلن گے لوہے دِیاں باہواں نال
ویکھ زمانہ گَل کردا اے اَج ہواواں نال
منزل تیرے ہَتھ نہیں آؤنی صرف دُعاواں نال
نہ بُھل سَکیاں نہ بُھل سَکداں بیاس دے کنڈھیاں نُوں
سدا رہوے گی یاد ایہناں دی میریاں ساہواں نال
اِکو رُخ ہوا وِچ وَسیا، کوئی نہ دَسیا پھیر
ساڈا راہ بَدَل سَکدا اے کون اداواں نال
خوف دا سایہ ذہن اپنے دے آؤن نہ دِتا کول
دَھن جِگرا ساڈا وی جالبؔ، رہے بلاواں نال
حبیب جالب
