ساہ اے یاں کوئی لمبُو اگ دا
سڑدا جاوے لہُو رگ رگ دا
مر جاندی میں، ہون توں پہلاں
سودا، بابل تیری پگ دا
چل چھڈ کیہ لینا ہُن چھوہ کے
قصّہ اوس ٹھگّاں دے ٹھگ دا
عشق دی لیہہ تے جیہڑا ٹُردا
بنڑ جاندا اے ہاسہ جگ دا
نیتاں وِچ فتُور ہووے تے
کم کوئی نئیں بنّے لگدا
ایہہ وی دن آؤنے سی شاہدؔ
اپنے ای گھر چ جی نئیں لگدا
زراق شاہد
