جو ہارناں ہا اساں ہار گئے، گل تیرے بھروسے تے اڑی ہوئی اے
ساڈی اکھ فقیرنی چا کاسہ توہیں سخی دے بوہے تے کھڑی ہوئی اے
تے وچ پا دے خیر محبتاں دی، کر معاف چا غلطی بڑی ہوئی اے
تیرے باجھ طبیبا کونڑ کڈھے، جہڑی پیڑ وجود اچ وڑی ہوئی اے
اساں خالص نیت دے سونے وچ تیرے ناں دی مندری گھڑی ہوئی اے
نالے صدق یقین دے موتیاں وچ چواں پاسیوں ٹھوک کے جڑی ہوئی اے
ہنڑ چیچی توں لاہیاں وی نئ لاہندی اے جو تیاں دے ناں دی چڑی ہوئی اے
بوہا کھولیں نا کھولیں اے تیری مرضی کنڈی تیرے دروازے دی پھڑی ہوئی اے
ساڈے وس حیاتؔ ہاہ ڈھ پونڑاں، تیرے بوہے تے آ کے ڈھ پئے ہاں
ایدے باوجود وی دھک چھوڑیں ایئو جانڑساں قسمت سڑی ہوئی اے
حیات بھٹی
