جاچ مینُوں آ گئی غم کھان دی
ہولی ہولی رو کے جی پرچان دی
چنگا ہویا تُوں پرایا ہو گئیوں
مک گئی چِنتا تینُوں اپنان دی
مر تے جاں پر ڈر ہے دَماں والیو
دھرت وی وِکدی ہے مُل شمشان دی
نہ دئیو مینُوں ساہ اُدھارے دوستو
لے کے مُڑ ہمت نئیں پرتان دی
نہ کرو، شِوؔ دی اُداسی دا علاج
رون دی مرضی ہے اَج بے ایمان دی
شو کمار بٹالوی
