پنجابی سرائیکی شاعری
گزرے ویلہے وِسریاں گالھیں ول کیوں یاد ڈیواونڑ آ گئیں
اجنڑ تاں دھونی دُکھدی پئی ہے وت بئی بھاہ بھڑکاونڑ آ گئیں
مسیں تاں میں کافر کیتے دل کوں تیڈیاں یاداں کولھوں
ول توں پیار دا جھنڈا چا کے ڈُکھ دی بانگ سُنڑاونڑ آ گئیں
رب دا ناں ہئی اُوڈھر تھی کھڑ مسیں روندیں روندیں سُتاں
کل تئیں کھِل تے پہرے لائے ہن جور جبر دے ظالم لوکاں
پہلے اَکھیں روندیاں ہن اَج دل دی دھاڑ کڈھاونڑ آ گئیں
خاک دے اندر خاک تھئے ہِن نقش پُرانے خواباں والے
عیسیٰ بنڑ کے ہُنڑ کیوں شاکر موئیں کوں یار جگاونڑ آ گئیں
شاکر شجاع آبادی
