پُھل جئے مُکھ دی لو رہندی اے
نالے گھر خشبو رہندی اے
سَجّن میری ہر گل مَنی
دَس نئیں سکدا جو رہندی اے
یاد تِری نہ آ کے جاندی
دل دے وِچ کھلو رہندی اے
لَکھ پرِیت نُوں ڈَکّے لاؤ
ہونی وانگر ہو رہندی اے
غِیبت مارو، قبریں دَبّو
فیر وی جَگ تے بو رہندی اے
پِنڈ دی رانی شرماں والی
اِک مِک ہو کے دو رہندی اے
سرفراز انور صفی
