ویہڑے دے وچ وَڑ کے رونا پیندا اے
بالاں دا ہتھ پھڑ کے رونا پیندا اے
لگی نہ جس دن دیہاڑی اس ماڑے دی
ٹبری دے نل لڑ کے رونا پیندا اے
ڈرداں، میری واج نہ کوئی سُن لیوے
کم تے ٹور کے بال ایانے ماواں نوں
گھر دا بوہا پھڑ کے رونا پیندا اے
وچھڑیا ایں تے تیری تانگ چ اکھیاں نوں
راہواں دے وچ کھڑ کے رونا پیندا اے
خورے میری گڑھتی وچ مجبوری سی
ہوکے بھر کے، سڑ کے رونا پیندا اے
انجمؔ کالے بدّل ویکھ غریباں نوں
کچیاں کندھاں پھڑ کے رونا پیندا اے
آصف انجم
