اساں لا لئی ہوکیاں، ہاواں نال
سانوں پَل پَل ڈنگھے ساہ
اسی پریم نگر دے واسی آں
سانوں دُکھڑے دیون پناہ
اسی وڑ گئے ویڑھے عشقے دے
اساں پا لیا گل وِچ پھاہ
اِک درد اکلّا روندا سی
لِیا اوس نوں وی سینے لا
سانوں رَل مِل اپنیاں ساریاں
دِتّا پَل وِچ مغروں لاہ
اساں آپ بھلایا توں توں کر
ساڈا خاکے رُل گیا جاہ
اُٹھ زینؔ جزا نوں کیہ کرنا
چل چلئے مقتل گاہ
زینؔ شکیل
