ہیٹھلی اُتلی کر چھڈیے
ہر شے پُٹھی دھر چھڈیے
جے کر اوس نوں جِتنا اے
اپنے آپ نوں ہر چھڈیے
ہور کسے وی جوگے نئیں
کانہوں تیرا در چھڈیے
ساہ لینا وی بُھل جاں گے
جے ہُن روہی، تھر چھڈیے
دل وِچ رہن دی عادت اے
کینویں اپنا گھر چھڈیے
ویکھ نہ پتھر ہو جاوے
اکھ وِچ اتھرو بھر چھڈیے
ہونی ہو کے رہنی اے
انہونی دا ڈر چھڈیے
دُکھاں ماری دھرتی نوں
اشرف سُکھ نال بھر چھڈیے
اشرف نقوی
