میں ہسناں واں ایس گل ولوں مینوں ویکھ مخلوق پئی ہَسدی اے
لوکی وسدے تے میں ویران ہوناں گل ایہ کوئی میرے وَس دی اے
جنہوں ڈھونڈناں اوہ تے لبھدا نہیں باقی کھیڈ سب کوڑ ہوس دی اے
سائیاںؔ لِکھت پیشانی دی پیش آ گئی جو میں ویکھ رہیاں اوہ پئی دَسدی اے
سائیں احمد علی
