گُھونگھٹ چک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
اج مُک جان حسرتاں دِید دیاں
تُوں گھُنڈ نوں اٹھا کے بیٹھا رہ
ساڈی جان جاندی اے تے پئی جاوے
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
ہوئیاں مُدتاں نمازاں نِیتیاں نُوں
پر سجدہ کرن نُوں ترس گئے آں
قضا ہوئیاں نمازاں ادا ہوون
ساڈے سامنے آ کے بیٹھا رہ سجناں
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
زُلف کُنڈل نیں گھیرا پایا
بشیئر ہو کے ڈنگ چلایا
ویکھ اساں ول ترس نہ آیا
کر کے خُونی اکھیاں وے
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
دو نیناں دا تِیر چلایا
میں عاجز دے سینے لایا
گھائل کر کے مُکھ چھُپایا
ایہہ چوریاں کِنے دسیاں وے
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
بِرہوں کٹاری تُوں کَس ماری
تَد میں ہوئی ہاں بے دل بھاری
مُڑ نہ لائی تُوں سار ہماری
باتاں تیریاں کچیاں وے
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
نیئوں لگا کے من ہار لیتا
پھیر نہ اپنا درشن دِتا
زہر پیالہ میں آہ پِیتا
عقلوں سی میں کچیاں وے
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
شاہ عنایت مُکھ نہ بولاں
صورت تیری ہر دل ٹولاں
ثابت ہو کے پھیر کیوں ڈولاں
اج کولوں میں سچیاں وے
گُھونگھٹ چَک لے سجناں وے
ہُن شرماں کاہنُوں رکھیاں وے
بابا بلھے شاہ
