اپنی رَت ناں رنگدے پھِردے
سفر کرن توں پہلاں
تھکے لوکاں دی مجبوری
نگر وڑن توں پہلاں
سیلیاں سیلیاں اَکھاں دے وِچ
رُکھاں دے وِچ لُکدی پھِردی
خشبو سرخ گلاباں دی
سُکھ دا سفر ادھورا پچھے
اَگے رات عذاباں دی
بے خوابی وچ خاک اڈاندیاں
روحاں ڈرن توں پہلاں
بوہے باریاں کھول کہ بہناں
فجر چڑھن توں پہلاں
یوسف رند
