مینوں چُوڑا آکھ ریا ایں
سچ کہنا ایں
چُوڑا ای آں
تیرے گھر دا کُوڑا جو میں چُکدا واں
کُوڑا چُکن والے آخر چُوڑے ای تے ہندے نیں
صبح سویرے مِٹھیاں نیندراں مانن والیا
اُچیا پائیا
فجری ویلے
ہتھ وچ بوکر، منہ تے صافہ
دل وچ بچیاں دی روٹی دا سُفنا لے کے
تیریاں گلیاں وچ پھردا واں
چُوڑا ای آں
کی ہویا جے میرے پُتر ڈگری لے لئی
ہے تے چُوڑے دا پُتر ناں
میں وی چُوڑا، میرے دِھی پُتر وی چُوڑے
مینوں چُوڑا آکھن والیا اے تے دس دے
کون سی، جیہڑا
کافراں دے بچیاں نوں وی سینے لاؤندا سی
کون سی، جیہڑا
محنت وچ عظمت" کیہندا سی"
کون سی
جیہدی پاک زبان توں رب سچے نے فرمایا سی
"سب آدم دے جائے نیں تے آدم مٹی وچوں سی"
میں تے تیریاں نظراں وچ اک چُوڑا ای آں
تُوں تے اوہدا کلمہ گو ایں
تینوں اوسے پاک نبیﷺ دا واسطہ ای
مینوں نیچ ملیچھ نُوں کلمہ پڑھ کے دسیں
تیرے وچ نفرت دا کُوڑا کتھوں آیا
اک مُسلم دے اندر چُوڑا کتھوں آیا
سچی دسیں
علی زریون
