اُٹھدا بہندا سوچ ریہا واں
کجھ نئیں کہندا سوچ ریہا واں
منہ بُوہے نوں وجیا جَندرا
کیوں نئیں لہندا سوچ ریہا واں
انت سمندر ہونا میں وی
اپنے کچے کوٹھے وانگر
ڈِگدا ڈھیندا سوچ ریہا واں
چوکھا پینڈا کیتی بیٹھاں
باقی ریہندا سوچ ریہا واں
تجمل کلیم
