ساڈے بستے وکھو وکھ
تاں نیں رستے وکھو وکھ
سارے اِکو باغ دے پُھل
پر گلدستے وکھو وکھ
ایڈی وی مجبوری نئیں
کہہ دے بَس تے وکھو وکھ
ربا! دُکھ سُکھ ایویں دے
آوے چس، تے وکھو وکھ
گوہر وِک گئے سارے چا
اوہ وی سستے، وکھو وکھ
گوہر وریاہ
