گل نہ سمجھ، کسوٹی اے
پہلا کلمہ روٹی اے
جو باہمن وی کھا لیندے
اوہ کمیاں دی بوٹی اے
اِک تے پینڈے اوکھے نیں
دُوجا جُتی چھوٹی اے
میں قسمت نوں مندا ہاں
پر نئیں مندا کھوٹی اے
گلاں نال نئیں سر ہونی
بُھکھ پہاڑ دی چوٹی اے
سب توں وڈا آقا جے
جہدے ہتھ وچ سوٹی اے
گوہر وریاہ
