لوکاں دیاں مِٹھیاں گلاں تے انج ڈُل کے چنگی نئیں کیتی
میں اپنی ذات دا مجرم ہاں میں رُل کے چنگی نئیں کیتی
میرا مول بڑا سی پر تُوں تے مینوں ککھاں دے پا ویچ دِتا
تُوں تول کے چل بیوپار کیتا، میں تُل کے چنگی نئیں کیتی
مینو مان بڑا سی تیرے تے میرے مان دی خاطر چپ رہندا
چلو غیر تے غیر سی کی کہنا تُوں کھُل کے چنگی نئیں کیتی
لکھ گیڑے مار تُو مسجد دے نئیں ونڈیا درد تے محشر وچ
رب کہنا رب دے بندیاں نُوں تُوں پُل کے چنگی نئیں کیتی
زوہیب ارشد
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.