کلاسیکی پنجابی شاعری
غزل
دلبر دے وچھوڑے اندر اجے رہا میں زندہ
ایس گناہوں آخر توڑی سدا رہاں شرمندہ
اک واری دیدار نہ ڈٹھا لئے پیار نہ مونہوں
توڑے طلب اسے دی اندر ہو چکا بے جندا
گھر تیرے کئی نوکر چاکر در تیرے سے کتے
نفراں دا میں گولہ سجنا! کتیاں دا پھر بندہ
درد فراقَ تیرے دی لذت جس دن دی میں چکھی
خوشیاں کردی ویکھ لوکائی من وچ آوے خندا
زیور زیب پشاکی توڑے ناہیں بادشاہانے
گودڑیاں سروپا اسانوں ایہو لباس پسندا
چاہ میری پئی چاہِ محمد!، گل میری گلّ گئیا
من لئے میں بول سجن دے جے لکھ آکھے مندا
میاں محمد بخش
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.