گلّاں سنگ سجن دے کریے بہہ کے کل مکلّے
جھلّا آکھن والے سانوں سارے لوکی جھلّے
جِنہاں ہوش بے ہوشی بعدوں جگ تے حاصل کیتی
کلا میں نئیں لوکاں بھانڑے سارے جھل وللّے
بدنامی دے خوفوں اوہنوں کوئی تحریر نہ لِکھی
مجبوری توں کانواں ہتھّیں ڈھیر سُنہڑے گھلّے
پِچھّو کنڈی نِت رُسیمے ساہنویں نِت رساوے
سچ سیانڑیں آکھن یارو عاشق لوگ دو گلّے
عِشق محبت والا کِرلا پھاتھا سنگھ اساڈے
نہ سُٹّن نہ نِگلن جوگے پھاتھے آنڑ کولّے
اپنی ضِد توں دُنیا اُتّے ہر شے پرکھی جاوے
قارون، فِرعون، یزید، شمر دے ساڈے سر تے بھلے
پندرہ آنے حق سمجھ کے پیندے خُون اساڈا
آنہ ہِک روپیّے سیتی مزدُوراں دے پلّے
اسی کیہ آں، دُنیاں اُتّے ولیاں نئیں پچایا
دوں کماناں وِچوں جیہڑہ تیر جِگر تے چلّے
اج وِی حیدرؔ سائیں دا سینہ، پِیڑاں نال دلیندا
ٹھیک دوپہرے ملہیاں دے وِچ جاں کوئی ساہو ہلّے
سائیں غلام حیدر
